Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(ανανέωση)
μ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
 
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
−
* ...η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], σύμφωνα με το δογματικού περιεχομένου κείμενο που είναι γνωστό ως [[Συνοδικόν της Ορθοδοξίας]] και τη διδασκαλία των [[Πατρολογία|Πατέρων]], απορρίπτει κάθε αλλοίωση της ορθόδοξης πίστης η οποία μπορεί να προέλθει από την αποδοχή του θρησκευτικού περιεχομένου της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας ως αληθούς (''"ως αληθέσι πιστεύουσι"''); Ταυτόχρονα, με το ίδιο κείμενο, αποδέχεται σαφώς τη χρήση της φιλοσοφίας και τη μελέτη της ως μέρος της παιδείας των χριστιανών (''"δια παίδευσιν"'') ή ως επιστημονική γνώση.<br><small>(Μεταλληνός Δ. Γεώργιος, ''Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;'', 3η έκδ., Αρμός, 2003, σελ. 113-120)</small>
+
* ...ο [[Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός]] ίδρυσε, σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές, 10 Ελληνικά Σχολεία και περίπου 200 για κοινά γράμματα;<br><small>(Γιανναράς Χρήστος, ''Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα'', Δόμος, Αθήνα 2003, σελ. 175)</small>
  
−
* ...οι [[Πατρολογία|Πατέρες]] της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] χρησιμοποίησαν επί μέρους θέματα και την ορολογία της ελληνικής φιλοσοφίας ώστε να εκφράσουν μια εξ ολοκλήρου καινούργια εμπειρία, μεταβάλλοντας ταυτόχρονα την ουσία των θεμάτων αυτών, και μεταμορφώνοντας την ελληνική σκέψη; Γι' αυτό τον λόγο ο χριστιανισμός έγινε αντιληπτός σαν κάτι ξένο και το χριστιανικό ευαγγέλιο ήταν "μωρία" για το περιβάλλον εκείνο (''Α΄ Κορ. 1,23'').<br><small>(Μπέγζος Μάριος, ''Διόνυσος και Διονύσιος'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000, σελ. 18-19)</small>
+
* ...[[Ομολογητές]] ονομάζονται οι πιστοί εκείνοι που συνελήφθησαν, βασανίσθηκαν και ομολόγησαν την πίστη τους, αλλά εξαιτίας διαφόρων λόγων δεν υπέστησαν θάνατο; Οι ''Ομολογητές'' εφάρμοσαν πιστά τα λόγια του [[Χριστός|Χριστού]]: «''πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς''» (''Ματθ. 10, 32'').<br><small>(Παπαδόπουλος Αντώνιος, ''Αγιολογία'', τόμ. Ι - Θέματα γενικά, ειδικά και εορτολογίου, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 114)</small>
  
−
* ...οι απόψεις που εκφράζονται από τους [[προτεσταντισμός|προτεστάντες]], ότι η [[μεταρρύθμιση]] του 16ου αιώνα αποτελεί επιστροφή στην χριστιανική αυθεντικότητα η οποία είχε δήθεν αλλοιωθεί από την φιλοσοφία, προέρχονται από τον Γερμανό προτεστάντη ιστορικό ''Άντολφ φον Χάρνακ'' (1851-1930); Στην πραγματικότητα, οι [[Πατρολογία|Πατέρες]] σχετικοποίησαν κάθε φιλοσοφική αυθεντία με τον εκλεκτισμό τους, και προτάσσοντας απέναντι σε κάθε στοχασμό, το βίωμα της εκκλησιαστικής ζωής και τις εμπειρίες της αποκάλυψης του Θεού, χρησιμοποίησαν στην έκφρασή τους μεθοδολογία από τη φιλοσοφία και την ελληνική γλώσσα ως όργανο επικοινωνίας.<br><small>(Μπέγζος Μάριος, ''Διόνυσος και Διονύσιος'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000, σελ. 19.122-123.127)</small>
+
* ...o φιλόσοφος μπορεί να διανοείται και να στοχάζεται ανεξάρτητα προς τη σκέψη των προγενεστέρων του, χωρίς να δεσμεύεται από τις απαντήσεις των άλλων φιλοσόφων, ενώ οι [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Εκκλησίας δεν εργάζονται ποτέ ερήμην του πνευματικού πλούτου της Εκκλησίας; Ενώ ο φιλόσοφος μπορεί να κατασκευάζει μια εντελώς νέα ''οικοδομή'', ο ''Πατήρ'' συνεχίζει την ανύψωση της ''οικοδομής'' που ήδη υπάρχει. Για το σκοπό αυτό, οι [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Εκκλησίας, γνωρίζοντας το ''θύραθεν'' πνευματικό κλίμα, το χρησιμοποιούν αριστοτεχνικά για να εκφράσουν την αλήθεια τους.<br><small>(Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Πατρολογία'', τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 60.61.63)</small>
  
−
* ...η στήριξη ερευνητών σε επιμέρους φιλολογικές και γλωσσικές συγκρίσεις, δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις για δήθεν πλατωνικούς και πλατωνίζοντες πατέρες; Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του [[Διονύσιος Αρεοπαγίτης|Διονυσίου Αρεοπαγίτη]] ο οποίος καθορίζοντας την άρρηκτη ενότητα σώματος καί ψυχής, διδάσκει τον αγιασμό του σώματος, την ύπαρξη του ''όλου'' ανθρώπου και την ολική σωτηρία (''Περί της εκκλησιαστικής ιεραρχίας'', ''PG'' 3,565 BC), πράγματα ανήκουστα για πλατωνικούς ή νεοπλατωνικούς φιλοσόφους.<br><small>(Ματσούκας Α. Νίκος, ''Οικουμενική Θεολογία'' (ΦΘΒ #55), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 200-201)</small>
+
* ...μία [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενική Σύνοδος]] καθορίζει υπό την καθοδήγηση του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας στη βάση της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] και της [[Ιερά Παράδοση|Αποστολικής παραδόσεως]] και τη διατυπώνει σε σύμβολα ή όρους ή και [[Ιεροί Κανόνες|κανόνες]];<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Κανονικόν Δίκαιον'', έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 180)</small>
  
 
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
 
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
  
 
[[Κατηγορία:Τρίβια]]
 
[[Κατηγορία:Τρίβια]]

Αναθεώρηση της 21:15, 16 Απριλίου 2009

  • ...ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ίδρυσε, σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές, 10 Ελληνικά Σχολεία και περίπου 200 για κοινά γράμματα;
    (Γιανναράς Χρήστος, Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα, Δόμος, Αθήνα 2003, σελ. 175)
  • ...Ομολογητές ονομάζονται οι πιστοί εκείνοι που συνελήφθησαν, βασανίσθηκαν και ομολόγησαν την πίστη τους, αλλά εξαιτίας διαφόρων λόγων δεν υπέστησαν θάνατο; Οι Ομολογητές εφάρμοσαν πιστά τα λόγια του Χριστού: «πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 10, 32).
    (Παπαδόπουλος Αντώνιος, Αγιολογία, τόμ. Ι - Θέματα γενικά, ειδικά και εορτολογίου, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 114)
  • ...o φιλόσοφος μπορεί να διανοείται και να στοχάζεται ανεξάρτητα προς τη σκέψη των προγενεστέρων του, χωρίς να δεσμεύεται από τις απαντήσεις των άλλων φιλοσόφων, ενώ οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν εργάζονται ποτέ ερήμην του πνευματικού πλούτου της Εκκλησίας; Ενώ ο φιλόσοφος μπορεί να κατασκευάζει μια εντελώς νέα οικοδομή, ο Πατήρ συνεχίζει την ανύψωση της οικοδομής που ήδη υπάρχει. Για το σκοπό αυτό, οι Πατέρες της Εκκλησίας, γνωρίζοντας το θύραθεν πνευματικό κλίμα, το χρησιμοποιούν αριστοτεχνικά για να εκφράσουν την αλήθεια τους.
    (Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, Πατρολογία, τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 60.61.63)
Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Πρότυπο:Γνωρίζεις_ότι&oldid=14776»