Ισαάκιος, Άγιος
Αναθεώρηση ως προς 19:48, 21 Ιουνίου 2008 από τον Papyrus (Συζήτηση | Συνεισφορά)
Ο Άγιος Ισαάκιος, ιδρυτής της Μονής των Δαλματών, έζησε στα μέσα του 4ου αιώνα και έδρασε κυρίως στην Κωνσταντινούπολη. Ως μοναχός, κατά την παράδοση, επέκρινε δημόσια τον αυτοκράτορα Ουάλη για την προτίμησή του προς την αίρεση του Αρειανισμού και γι' αυτό φυλακίστηκε. Έγινε γνωστός όταν προέβλεψε το θάνατο του αιρετικού αυτοκράτορα και γι' αυτό ο διάδοχός του Θεοδόσιος τον απελευθέρωσε, αποκατέστησε την Ορθοδοξία και απαγόρευσε τον Αρειανισμό. Ο Άγιος επέστρεψε στο μοναστήρι του (των Δαλματών) όπου και πέθανε "την κοίμησιν αυτού προγνωρίσας εκ θεού"[1]. Η κοίμηση του Ισαακίου, αν και προσδιοριζόταν στις 30 Μαΐου του 383, από τη νεώτερη έρευνα, τοποθετείται πολύ αργότερα, μάλλον περί το 424 ή 425.
Υποσημειώσεις
- ↑ Νικόδημος Αγιορείτης, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 175Β.
Βιβλιογραφία
- "Όσιος Ισαάκιος", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 6, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 1006-1007.
