Οι Κυριότητες αποτελούν τάξη ουρανίων πνευματικών όντων, η οποία μνημονεύεται στην Καινή Διαθήκη και από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Από τον Απ. Παύλο αναφέρονται μαζί με τις αρχές, τις εξουσίες, τις δυνάμεις και τους θρόνους (Εφεσ. 1,21. Κολ. 1,16). Γενικά στους Πατέρες δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τον αριθμό και την ονομασία των αγγελικών δυνάμεων[1]. Ο Ωριγένης ακολουθεί την κατάταξη του Παύλου[2] και ο Μ. Αθανάσιος, αναφέρει για τις Κυριότητες ότι του "Λόγου μετέχοντες βλέπουσι διά παντός το πρόσωπον του Πατρός αυτού"[3]. O Ιωάννης ο Δαμασκηνός, αναφερόμενος στον Διονύσιο Αρεοπαγίτη, γράφει: "καθώς ο αγιότατος και ιερώτατος και Θεολογικότατος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέγει 'Όλη η θεολογία, δηλαδή η θεία Γραφή, έχει προσδιορίσει τις ουράνιες ουσίες εννιά, και αυτές ο θείος ιεροτελεστής τις ξεχωρίζει σε τρεις τριαδικές διακοσμήσεις. Και λέγει ότι πρώτη είναι αυτή που βρίσκεται πάντοτε κοντά στον Θεό και ότι εχει ενωθεί στενά και άμεσα με αυτόν, κατά παράδοση αυτή που εχει τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ και τα πολυόμματα Χερουβίμ καί τους αγιότατους Θρόνους, ενώ δεύτερη είναι αυτή με τις Κυριότητες και τις Δυνάμεις και τις Εξουσίες και τρίτη και τελευταία αυτή με τις Αρχές και τους Αρχαγγέλους και Αγγέλους"[4].
Βιβλιογραφία
- "Κυριότητες", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 7, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 1219.