Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Νεφιλίμ"
μ |
|||
| Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
O [[Ακύλας]], Έλληνας από τη ''Σινώπη'' του Πόντου, ο οποίος γύρω στα 140 μ.Χ. ολοκλήρωσε μια κατά λέξη μετάφραση της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] στα Ελληνικά, απέδωσε το ''Νεφιλίμ'' ως οι ''"επιπίπτοντες"'' (''επιπίπτω''= εφορμώ, επιτίθεμαι), ενώ ο [[Σύμμαχος]] (εβιωνίτης με καταγωγή από τη ''Σαμάρεια''), το μετέφρασε ως ''"βίαιοι"''<ref>Λήμμα ''"Γίγαντες"'', ΘΗΕ, τόμ. 4 (1964), στ. 515.</ref>. Το ''Βαρούχ 3,26'' χαρακτηρίζει τους ''Νεφιλίμ'' ως ''"ευμεγέθεις, επισταμένους πόλεμον"'', ενώ το ''Αριθμ. 13,33'' τους παρουσιάζει ''"υπερμήκεις"''. | O [[Ακύλας]], Έλληνας από τη ''Σινώπη'' του Πόντου, ο οποίος γύρω στα 140 μ.Χ. ολοκλήρωσε μια κατά λέξη μετάφραση της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] στα Ελληνικά, απέδωσε το ''Νεφιλίμ'' ως οι ''"επιπίπτοντες"'' (''επιπίπτω''= εφορμώ, επιτίθεμαι), ενώ ο [[Σύμμαχος]] (εβιωνίτης με καταγωγή από τη ''Σαμάρεια''), το μετέφρασε ως ''"βίαιοι"''<ref>Λήμμα ''"Γίγαντες"'', ΘΗΕ, τόμ. 4 (1964), στ. 515.</ref>. Το ''Βαρούχ 3,26'' χαρακτηρίζει τους ''Νεφιλίμ'' ως ''"ευμεγέθεις, επισταμένους πόλεμον"'', ενώ το ''Αριθμ. 13,33'' τους παρουσιάζει ''"υπερμήκεις"''. | ||
| − | Φυλές γιγάντων η [[Παλαιά Διαθήκη]] θεωρεί τους '' | + | Φυλές γιγάντων η [[Παλαιά Διαθήκη]] θεωρεί τους ''Ομμίν'' (''Δευτ. 2,10''), τους ''Ενακίμ'' (''Δευτ. 2,21'') και τους ''Ραφαΐν'' (''Δευτ. 2,20'') ή ''Ζομζομμίν'' (''Δευτ. 2,20'')<ref>ΘΗΕ, ό.π.</ref>. |
| − | |||
==Υποσημειώσεις== | ==Υποσημειώσεις== | ||
Αναθεώρηση της 13:19, 26 Σεπτεμβρίου 2010
Νεφιλίμ (ή Νεφελίμ) είναι μια εβραϊκή λέξη αβέβαιης ετυμολογίας[1] η οποία στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα αποδίδεται ως "Γίγαντες" (Γεν. 6,4. Αριθμ. 13,33-34).
Επιπλέον σημασίες του Νεφιλίμ μπορεί να είναι: α) ο ασυνήθιστος, β) αυτός που έχει πέσει από τα ουράνια, όπως για παράδειγμα κάποιο θεϊκό πλάσμα, γ) αυτός που έχει υποστεί ηθική πτώση, δ) αυτός που επιτίθεται, ο εχθρικός, ο βίαιος κ.ά. Καμία πάντως από τις έννοιες αυτές δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους μελετητές[2].
Σύμφωνα με τον Ιωάννη Χρυσόστομο, η Αγία Γραφή, "γίγαντας ενταύθα τους ισχυρούς το σώμα οίμαι λέγειν"[3].
O Ακύλας, Έλληνας από τη Σινώπη του Πόντου, ο οποίος γύρω στα 140 μ.Χ. ολοκλήρωσε μια κατά λέξη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα Ελληνικά, απέδωσε το Νεφιλίμ ως οι "επιπίπτοντες" (επιπίπτω= εφορμώ, επιτίθεμαι), ενώ ο Σύμμαχος (εβιωνίτης με καταγωγή από τη Σαμάρεια), το μετέφρασε ως "βίαιοι"[4]. Το Βαρούχ 3,26 χαρακτηρίζει τους Νεφιλίμ ως "ευμεγέθεις, επισταμένους πόλεμον", ενώ το Αριθμ. 13,33 τους παρουσιάζει "υπερμήκεις".
Φυλές γιγάντων η Παλαιά Διαθήκη θεωρεί τους Ομμίν (Δευτ. 2,10), τους Ενακίμ (Δευτ. 2,21) και τους Ραφαΐν (Δευτ. 2,20) ή Ζομζομμίν (Δευτ. 2,20)[5].
Υποσημειώσεις
- ↑ Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης - Αριθμοί, Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 318.
- ↑ Στο πρωτότυπο: "NEPHILIM [...] (Gen. 6:4; Nu. 13:33) […] The etymology of nepilim is uncertain. The following explanations have been advanced with mixed reception. First, it may derive from the niphal of the verb pala, meaning “be extraordinary,” i.e., “extraordinary men.” Second, it may derive from the verb napal, “fall,” in one of the following senses: (1) the “fallen ones” — from heaven, i.e., supernatural beings; (2) morally “fallen men”; (3) “those who fall upon,” in the sense of invaders or hostile, violent men; (4) “those who fell by” the sword (cf. Ezk. 32:20f); (5) “unnaturally begotten men” or bastards [...] None of these satisfies all scholars, and some consider nephilim an unexplainable relic from an ancient, now-forgotten language" (Bromiley G. W., The International Standard Bible Encyclopedia (Revised), Wm. B. Eerdmans 2002, τόμ. 3, σελ. 518-519).
- ↑ ΚΒ΄ Ομιλία εις την Γένεσιν, PG 53,191.
- ↑ Λήμμα "Γίγαντες", ΘΗΕ, τόμ. 4 (1964), στ. 515.
- ↑ ΘΗΕ, ό.π.
Βιβλιογραφία
Η αναφερόμενη στις υποσημειώσεις.
