Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποντιανός Ρώμης"
μ |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο '''Ποντιανός''' ήταν [[Πάπας]] Ρώμης στο διάστημα 21 Ιουλίου 230 έως 28 Σεπτεμβρίου 235 και τιμάται ως Άγιος από τη Δυτική Εκκλησία<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 10 (1967), στ. 546.</ref>. Διαδέχτηκε τον πάπα [[Ουρβανός Α΄ Ρώμης|Ουρβανό]] και σύμφωνα με τον ''Ευσέβιο'', έμεινε στο θρόνο για έξι χρόνια<ref>''"Ποντιανόν έτεσιν εξ επισκοπεύσαντα"'' (''Εκκλ. Ιστ. ΣΤ΄ 29, 1'' | + | Ο '''Ποντιανός''' ήταν [[Πάπας]] Ρώμης στο διάστημα 21 Ιουλίου 230 έως 28 Σεπτεμβρίου 235 και τιμάται ως Άγιος από τη Δυτική Εκκλησία<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 10 (1967), στ. 546.</ref>. Διαδέχτηκε τον πάπα [[Ουρβανός Α΄ Ρώμης|Ουρβανό]] και σύμφωνα με τον ''Ευσέβιο'', έμεινε στο θρόνο για έξι χρόνια<ref>''"Ποντιανόν έτεσιν εξ επισκοπεύσαντα"'' (''Εκκλ. Ιστ.'' ΣΤ΄ 29, 1 και ''PG'' 20, 588Β).</ref>. |
Λίγο περισσότερα είναι γνωστά για τον πάπα '''Ποντιανό''', Ρωμαίο στην καταγωγή<ref>1. Pontianus, '''natione Romanus''', ex patre Calpurnio, sedit ann. VIIII m. V d. II. Martyrio coronatur. Fuit autem temporibus Alexandri, a consulatu Pompeiani et Peliniani (231). 2 Eodem tempore Pontianus episcopus et Yppolitus presbiter exilio sunt deportati ab Alexandro in Sardinia insula Bucina, Seuero et Quintiano consulibus (235). In eadem insula adflictus, maceratus fustibus, defunctus est III kal. Nouemb. et in eius locum ordinatus est Antheros XI kal. Decemb. 3 Hic fecit ordinationes II per mens. Decemb., presbiteros VI, diaconos V ; episcopos per diuersa loca numero VI. Quem beatus Fabianus adduxit cum clero per nauem et sepeliuit in cymiterio Calisti, uia Appia. Et cessauit episcopatus dies X.</ref> από ό,τι για τους προκατόχους του, προφανώς από κάποιο απωλεσθέν παπικό χρονικό που ήταν διαθέσιμο σε εκείνον που συνέθεσε τον ''[[Λιβεριανός Κατάλογος|Λιβεριανό Κατάλογο]]'' των επισκόπων της Ρώμης, κατά τον 4ο αιώνα (''Καθολική Εγκυκλοπαίδεια''). | Λίγο περισσότερα είναι γνωστά για τον πάπα '''Ποντιανό''', Ρωμαίο στην καταγωγή<ref>1. Pontianus, '''natione Romanus''', ex patre Calpurnio, sedit ann. VIIII m. V d. II. Martyrio coronatur. Fuit autem temporibus Alexandri, a consulatu Pompeiani et Peliniani (231). 2 Eodem tempore Pontianus episcopus et Yppolitus presbiter exilio sunt deportati ab Alexandro in Sardinia insula Bucina, Seuero et Quintiano consulibus (235). In eadem insula adflictus, maceratus fustibus, defunctus est III kal. Nouemb. et in eius locum ordinatus est Antheros XI kal. Decemb. 3 Hic fecit ordinationes II per mens. Decemb., presbiteros VI, diaconos V ; episcopos per diuersa loca numero VI. Quem beatus Fabianus adduxit cum clero per nauem et sepeliuit in cymiterio Calisti, uia Appia. Et cessauit episcopatus dies X.</ref> από ό,τι για τους προκατόχους του, προφανώς από κάποιο απωλεσθέν παπικό χρονικό που ήταν διαθέσιμο σε εκείνον που συνέθεσε τον ''[[Λιβεριανός Κατάλογος|Λιβεριανό Κατάλογο]]'' των επισκόπων της Ρώμης, κατά τον 4ο αιώνα (''Καθολική Εγκυκλοπαίδεια''). | ||
Αναθεώρηση της 14:38, 25 Νοεμβρίου 2008
Ο Ποντιανός ήταν Πάπας Ρώμης στο διάστημα 21 Ιουλίου 230 έως 28 Σεπτεμβρίου 235 και τιμάται ως Άγιος από τη Δυτική Εκκλησία[1]. Διαδέχτηκε τον πάπα Ουρβανό και σύμφωνα με τον Ευσέβιο, έμεινε στο θρόνο για έξι χρόνια[2].
Λίγο περισσότερα είναι γνωστά για τον πάπα Ποντιανό, Ρωμαίο στην καταγωγή[3] από ό,τι για τους προκατόχους του, προφανώς από κάποιο απωλεσθέν παπικό χρονικό που ήταν διαθέσιμο σε εκείνον που συνέθεσε τον Λιβεριανό Κατάλογο των επισκόπων της Ρώμης, κατά τον 4ο αιώνα (Καθολική Εγκυκλοπαίδεια).
Επί της περιόδου του ως ποντίφηκος το σχίσμα του Ιππόλυτου έφθασε στο τέλος του. Ο Ποντιανός και άλλοι εκκλησιαστικοί ηγέτες, ανάμεσά τους και ο Ιππόλυτος, εξορίστηκαν από τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο Θράκα στη Σαρδηνία[4]. Εξαιτίας της ποινής του παραιτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου (ή 25 Σεπτεμβρίου) του έτους 235. Δεν είναι γνωστό πόσο έζησε στην εξορία. Σύμφωνα με το Liber Pontificalis πέθανε εξαιτίας της απάνθρωπης μεταχείρισης που έλαβε στα ορυχεία της Σαρδηνίας. Κατά την παράδοση, πέθανε στο νησί Ταβολάρα.
Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στη Ρώμη από τον Πάπα Φαβιανό και θάφτηκαν στην κατακόμβη του Κάλλιστου Α΄. Ο επιτάφιός του επανανακαλύφθηκε το 1909 στην κρύπτη της Αγ. Καικιλίας, στη Ρώμη, κοντά στην παπική κρύπτη με τη γραφή PONTIANOS, EPISK. («Ποντιανός, επίσκοπος»). Η επιγραφή «MARTUR» («μάρτυρας») προστέθηκε από άλλο χέρι.
Εορταζόταν στις 19 Νοεμβρίου, αλλά τώρα εορτάζεται μαζί με τον άλλοτε πολέμιο και ανταγωνιστή του, Ιππόλυτο της Ρώμης, στις 13 Αυγούστου[5].
Πηγές
- ↑ ΘΗΕ, τόμ. 10 (1967), στ. 546.
- ↑ "Ποντιανόν έτεσιν εξ επισκοπεύσαντα" (Εκκλ. Ιστ. ΣΤ΄ 29, 1 και PG 20, 588Β).
- ↑ 1. Pontianus, natione Romanus, ex patre Calpurnio, sedit ann. VIIII m. V d. II. Martyrio coronatur. Fuit autem temporibus Alexandri, a consulatu Pompeiani et Peliniani (231). 2 Eodem tempore Pontianus episcopus et Yppolitus presbiter exilio sunt deportati ab Alexandro in Sardinia insula Bucina, Seuero et Quintiano consulibus (235). In eadem insula adflictus, maceratus fustibus, defunctus est III kal. Nouemb. et in eius locum ordinatus est Antheros XI kal. Decemb. 3 Hic fecit ordinationes II per mens. Decemb., presbiteros VI, diaconos V ; episcopos per diuersa loca numero VI. Quem beatus Fabianus adduxit cum clero per nauem et sepeliuit in cymiterio Calisti, uia Appia. Et cessauit episcopatus dies X.
- ↑ Βλ Λιβεριανό Κατάλογο: Pontianus ann. V m. II d. VII. fuit temporibus Alexandri, a cons. Pompeiani et Peligniani. Eo tempore Pontianus episcopus et Yppolitus presbiter exoles sunt deportati in Sardinia in insula uocina Severo et Quintiano cons. in eadem insula discinctus est IIII kal. Octobr. et loco eius ordinatus est Antheros XI kal. Dec. cons. ss.
- ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), 146.
Βιβλιογραφία
"Ποντιανός", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 10, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 546.
