Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ισαάκιος, Άγιος"
μ |
EGobi (Συζήτηση | Συνεισφορά) (Ἀπολυτίκιον) |
||
| (2 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Η προφητεία αυτή έγινε ευρέως γνωστή και αύξησε τη φήμη του οσίου, με αποτέλεσμα, όταν ετοιμάστηκε να φύγει προς την Ανατολή, κόσμος πολύς τον παρακάλεσε να μείνει στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου του έχτισαν ένα μικρό κελί για να μείνει. Εξαιτίας όμως της ακτινοβολίας της αγιότητάς του, συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, και με τη συνδρομή αρχόντων και λαού, ιδρύθηκε η πρώτη Μονή στην ''Πόλη'', η γνωστή ως [[Μονή των Δαλματών]]. Εκεί έζησε το υπόλοιπο της ζωής του και πέθανε ''"την κοίμησιν αυτού προγνωρίσας εκ θεού"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 175Β.</ref>. Η κοίμηση του Ισαακίου, αν και προσδιοριζόταν στις [[:Πρότυπο: 30 Μαΐου|30 Μαΐου]] του 383, από τη νεώτερη έρευνα, τοποθετείται πολύ αργότερα, μάλλον περί το 424 ή 425. | Η προφητεία αυτή έγινε ευρέως γνωστή και αύξησε τη φήμη του οσίου, με αποτέλεσμα, όταν ετοιμάστηκε να φύγει προς την Ανατολή, κόσμος πολύς τον παρακάλεσε να μείνει στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου του έχτισαν ένα μικρό κελί για να μείνει. Εξαιτίας όμως της ακτινοβολίας της αγιότητάς του, συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, και με τη συνδρομή αρχόντων και λαού, ιδρύθηκε η πρώτη Μονή στην ''Πόλη'', η γνωστή ως [[Μονή των Δαλματών]]. Εκεί έζησε το υπόλοιπο της ζωής του και πέθανε ''"την κοίμησιν αυτού προγνωρίσας εκ θεού"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 175Β.</ref>. Η κοίμηση του Ισαακίου, αν και προσδιοριζόταν στις [[:Πρότυπο: 30 Μαΐου|30 Μαΐου]] του 383, από τη νεώτερη έρευνα, τοποθετείται πολύ αργότερα, μάλλον περί το 424 ή 425. | ||
| + | |||
| + | == Ύμνοι == | ||
| + | === Ἀπολυτίκιον === | ||
| + | : ''Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.'' | ||
| + | Τὴν τρίστιχον χορείαν τῶν Ὅσιων τιμήσωμεν, Φαῦστον Ἰσαάκιον ἅμα, καὶ Δαλμάτιον τὸν ἔνδοξον ὡς τρίφωτος λαμπὰς γὰρ ἀρετῶν, σκεδάζουσι τὴν νύκτα τῶν παθῶν, καὶ ταὶς θείαις καταυγάζουσι δωρεαίς, τοὺς πόθω ἀνακράζοντας, δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ μεγαλύναντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν, πάσιν ἰάματα. | ||
==Υποσημειώσεις== | ==Υποσημειώσεις== | ||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 17: | ||
[[Κατηγορία:Άγιοι|Ισαάκιος]] | [[Κατηγορία:Άγιοι|Ισαάκιος]] | ||
[[Κατηγορία:Μοναχοί|Ισαάκιος]] | [[Κατηγορία:Μοναχοί|Ισαάκιος]] | ||
| + | [[Κατηγορία:5ος αιώνας|Ι]] | ||
[[en:Isaac the Confessor]] | [[en:Isaac the Confessor]] | ||
| + | [[pt:Isaque, Dalmácio e Fausto de Constantinopla]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 02:12, 2 Αυγούστου 2022
Ο Όσιος Ισαάκιος, ιδρυτής της Μονής των Δαλματών, έζησε στα μέσα του 4ου αιώνα και έδρασε κυρίως στην Κωνσταντινούπολη. Ως μοναχός, κατά την παράδοση, επέκρινε δημόσια τον αυτοκράτορα Ουάλη για την προτίμησή του προς την αίρεση του Αρειανισμού και γι' αυτό φυλακίστηκε. Έγινε γνωστός όταν προέβλεψε το θάνατο του αιρετικού αυτοκράτορα και γι' αυτό ο διάδοχός του Θεοδόσιος τον απελευθέρωσε, αποκατέστησε την Ορθοδοξία και απαγόρευσε τον Αρειανισμό.
Η προφητεία αυτή έγινε ευρέως γνωστή και αύξησε τη φήμη του οσίου, με αποτέλεσμα, όταν ετοιμάστηκε να φύγει προς την Ανατολή, κόσμος πολύς τον παρακάλεσε να μείνει στην Κωνσταντινούπολη, όπου του έχτισαν ένα μικρό κελί για να μείνει. Εξαιτίας όμως της ακτινοβολίας της αγιότητάς του, συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, και με τη συνδρομή αρχόντων και λαού, ιδρύθηκε η πρώτη Μονή στην Πόλη, η γνωστή ως Μονή των Δαλματών. Εκεί έζησε το υπόλοιπο της ζωής του και πέθανε "την κοίμησιν αυτού προγνωρίσας εκ θεού"[1]. Η κοίμηση του Ισαακίου, αν και προσδιοριζόταν στις 30 Μαΐου του 383, από τη νεώτερη έρευνα, τοποθετείται πολύ αργότερα, μάλλον περί το 424 ή 425.
Περιεχόμενα
Ύμνοι
Ἀπολυτίκιον
- Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τὴν τρίστιχον χορείαν τῶν Ὅσιων τιμήσωμεν, Φαῦστον Ἰσαάκιον ἅμα, καὶ Δαλμάτιον τὸν ἔνδοξον ὡς τρίφωτος λαμπὰς γὰρ ἀρετῶν, σκεδάζουσι τὴν νύκτα τῶν παθῶν, καὶ ταὶς θείαις καταυγάζουσι δωρεαίς, τοὺς πόθω ἀνακράζοντας, δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ μεγαλύναντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν, πάσιν ἰάματα.
Υποσημειώσεις
- ↑ Νικόδημος Αγιορείτης, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 175Β.
Βιβλιογραφία
- "Όσιος Ισαάκιος", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 6, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 1006-1007.
