Αλλαγές

:Σύμφωνα με την [[Καινή Διαθήκη]] η αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη προς το Θεό είναι οι δύο εντολές που αποτελούν το αποκορύφωμα του Νόμου (Μάρκ. 12:28-33). Σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Σιναΐτης|Άγ. Ιωάννη τον Σιναΐτη]], η αγάπη ως προς την ποιότητα της είναι (κατά το δυνατό) ομοίωση με τον Θεό, ως προς την ενέργεια της, "«''μέθη της ψυχής"''», ως προς τις ιδιότητες της, "«''πηγή πίστεως, άβυσσος μακροθυμίας, θάλασσα ταπεινώσεως"''». Αγάπη είναι η απόρριψη κάθε εχθρικής και αντιθέτου σκέψεως, εφ' όσον «η «''η αγάπη ου λογίζεται το κακόν» κακόν''» (Α' Κορ. 13:5). Όμως, αυτός που θέλει να περιγράψει πλήρως την αγάπη, είναι σαν να επιχειρεί να περιγράψει τον ίδιο το Θεό καθώς "«''ο Θεός αγάπη εστίν" ''» (Α' Ιω. 4:8) και αυτή η προσπάθεια ομοιάζει με εκείνη του τυφλού "«''που μετρά στην άβυσσο τους κόκκους της άμμου"''».<br>'''<small>(Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, «''Κλίμαξ''» (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 409)'''</small></div>