Αλλαγές

Την Σύμφωνα με την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], όπως σημειώνεται στον 19ο Κανόνα της [[Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος|Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου]], οι ιδιωτικές ερμηνείες της Γραφής δεν προβλέπονται: :''"...πάντα τον κλήρον και τον λαόν εκδιδάσκειν τους της ευσέβειας λόγους, εκ της θείας γραφής αναλεγομένους τα της αληθείας νοήματα τε, και κρίματα, και μη παρεκβαίνοντας τους ήδη τεθέντας όρους, ή την εκ των θεοφόρων Πατέρων παράδοσιν...και ει γραφικός ανακινηθείη λόγος, μη άλλως τούτον ερμηνευέτωσαν, ή ως αν οι της εκκλησίας φωστήρες, και διδάσκαλοι, δια των οικείων συγγραμμάτων παρέθεντο..."''. Κατά συνέπεια, και η επίκληση του Θεού, πρέπει να γίνεται με βάση την Ορθόδοξη Πατερική ερμηνεία η οποία δεν θεωρεί υποχρεωτική τη χρήση του εβραϊκού ονόματος του Θεού, ούτε ότι συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με τη σωτηρία του πιστού όπως πιστεύουν κάποιες [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικές]], χριστιανικές ομάδες.  Είναι άλλωστε πάγια τακτική της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] να παραλείπει την αυτούσια εκφορά του τετραγράμματου στα εβραϊκά, την οποία ακολουθούν και οι [[Εκκλησιαστική Γραμματολογία|εκκλησιαστικοί συγγραφείς]] και [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κάθε φορά που υπάρχει λόγος, γίνεται χρήση της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|ελληνικής απόδοσης]]<ref>Βέλλας Βασίλειος, ''Θρησκευτικαί προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης'', τόμ. Α', 2η έκδ., Αθήναι 1957, σελ. 73.</ref>, «''ο Ων''» ή «''Κύριος''», όπως φαίνεται και από τα σχόλια των Πατέρων επάνω στο γνωστό εδάφιο της ''"αποκάλυψης του θείου ονόματος"'' (''Εξ. 3:14''):

Σύμφωνα με την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], όπως σημειώνεται στον 19ο Κανόνα της Στην [[Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος|Πενθέκτης Οικουμενικής ΣυνόδουΚαινή Διαθήκη]], οι ιδιωτικές ερμηνείες της Γραφής δεν προβλέπονται: :''"...πάντα τον κλήρον και τον λαόν εκδιδάσκειν τους της ευσέβειας λόγους, εκ της θείας γραφής αναλεγομένους τα της αληθείας νοήματα τε, και κρίματα, και μη παρεκβαίνοντας τους ήδη τεθέντας όρους, ή την εκ των θεοφόρων Πατέρων παράδοσιν...και ει γραφικός ανακινηθείη λόγος, μη άλλως τούτον ερμηνευέτωσαν, ή ως αν οι της εκκλησίας φωστήρες, και διδάσκαλοι, δια των οικείων συγγραμμάτων παρέθεντο..."''. Κατά συνέπεια, και η επίκληση του Θεού, πρέπει να γίνεται με βάση την Ορθόδοξη Πατερική ερμηνεία η οποία δεν θεωρεί υποχρεωτική τη χρήση του εβραϊκού ονόματος του Θεού, ούτε ότι συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με τη σωτηρία του πιστού όπως πιστεύουν κάποιες [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικές]], χριστιανικές ομάδες. Η [[Σωτηρία]] του ανθρώπου συνδέεται άμεσα , με ένα και μόνο με ένα όνομα, αυτό του Κυρίου ημών [[Χριστός|Ιησού Χριστού]]: