Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Θεός Πατήρ

626 bytes προστέθηκαν, 19:23, 30 Ιουνίου 2008
Δογματική
Σύμφωνα με το Ορθόδοξο [[δόγμα]], o ''Πατήρ'' στην [[Αγία Τριάδα]] είναι η πηγαία θεότητα, η αρχή της θεότητας. Από την άποψη αυτή είναι άναρχος, δεν έχει αρχή, προέλευση. Είναι επίσης άναρχος, με έννοια χρονική, ή αλλιώς ''αΐδιος''<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Συμβολικά'', 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 31.</ref>. Το γεγονός ότι είναι αγένητος και άναρχος, χωρίς πηγή προελεύσεως, ότι είναι αυθύπαρκτος χωρίς να γεννάται από κανέναν και παρέχοντας τη δική του θεότητα στα δύο άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας (με τη γέννηση του [[Χριστός|Υιού]] και την εκπόρευση του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]]), αποτελεί το ''Υποστατικό Ιδίωμα'' του Πατέρα<ref>Ό.π., σελ. 32.</ref>. Τα ''Υποστατικά Ιδιώματα'' που είναι αυστηρώς προσωπικά, για κάθε πρόσωπο της Τριάδας και δεν μπορούν να μεταδοθούν από το ένα πρόσωπο στα άλλα<ref>Ό.π..</ref>, είναι τα μόνα τα οποία δεν είναι κοινά στις τρεις υποστάσεις<ref>Ρωμανίδης Σ. Ιωάννης, ''Δογματική και Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', τόμ. Α', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999 (c1973), σελ. 239.</ref>.
Οι σχέσεις του Πατέρα προς τα άλλα δύο πρόσωπα της Τριάδας, δεν εμπεριέχουν έννοια ανωτερότητας ή υποταγής<ref>Στο ίδιο, σελ. 32.</ref>, ούτε και την έννοια του χρόνου<ref>Θεοδώρου, στο ίδιο, σελ. 31.</ref>. ''"Δεν υπήρχε διάστημα, κατά το οποίο υπήρχε ο Πατέρας, χωρίς να υπάρχει ο Υιός...δεν θα μπορούσε άλλωστε να ονομαστεί Πατέρας χωρίς τον Υιό"''<ref>Δαμασκηνός Ιωάννης, ''Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως'' (μτφρ. Ν. Ματσούκα), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 51.</ref>. Εξάλλου αν θεωρήσουμε ότι υπήρχε διάστημα κατά το οποίο δεν είχε Υιό, αυτό θα σήμαινε ότι έγινε Πατέρας μετά, και κατά συνέπεια ''"αλλοιώθηκε από το να μη είναι Πατέρας στο να γίνει Πατέρας, πράγμα που ξεπερνά τα όρια κάθε βλασφημίας"''<ref>Ό.π..</ref>, καθώς ''"η τροπή και η αλλοίωση"'' υπάρχει μόνο στα κτίσματα (τα δημιουργήματα του Θεού), εξαιτίας της κίνησης τους μέσα στο χρόνο. Κατά συνέπεια, η Πατρότητα, όπως και κάθε άλλη σχέση μέσα στην [[Αγία Τριάδα]], είναι ''αΐδιος'', ''αιώνια'', και ''άχρονη'', δηλ. έξω από τον χρόνο όπως τον γνωρίζουμε εμείς. Ο χρόνος είναι συμφυής μόνο με την κτιστή πραγματικότητα<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Επιστήμη, φιλοσοφία και θεολογία στην Εξαήμερο του Μ. Βασιλείου'', (Φιλοσοφική και Θεολογική Βιβλιοθήκη #10), 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 154.</ref>. Στη σχέση του με αυτή την πραγματικότητα και μέσα στην ''"ετερότητα των διαφορετικών έργων των τριών προσώπων, ο Πατέρας είναι προκαταρκτική αιτία κάθε σχέσης προς την κτίση (ενώ ο Υιός αποκαλύπτει την Τριάδα, πραγματώνοντας το δημιουργικό και απολυτρωτικό έργο, το οποίο τελειώνει το Άγιο Πνεύμα)<ref>Ματσούκας, ''Δογματική...'', Β', ό.π., σελ 112.</ref>.
==Υποσημειώσεις==
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης