Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Γιαχβέ

1.957 bytes προστέθηκαν, 13:35, 20 Ιουνίου 2008
Χρήση του Γιαχβέ στην Καινή Διαθήκη και στους Πατέρες της Εκκλησίας
* Νικολάου Παπαδοπούλου, ''Τα Δευτεροκανονικά τεμάχια του βιβλίου του Δανιήλ'', Αθήνα, 1985, σελ. 269</ref>.
===Χρήση του ''Γιαχβέ'' στην =======Στην Καινή Διαθήκη και στους Πατέρες της ΕκκλησίαςΔΙαθήκη====Πρέπει να διευκρινιστεί πως ''"είναι γεγονός ότι το Τετραγράμματο δεν εμφανίζεται σε κανένα από τα υπάρχοντα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης, σε οποιοδήποτε σημείο του κειμένου της<ref>Bruce Manning Metzger, ''Manuscripts of the Greek Bible - An Introduction to Greek Palaeography'', Oxford University Press 1981, σελ. 35, υποσημ. 70.</ref>.
Ειδικότερα το όνομα ''Γιαχβέ''Γενικά, ούτε στην Κ.Δ. εκτός από την [[Καινή Διαθήκη]] παραδίδεταιλίγες περιπτώσεις, ούτε απουσιάζουν οι περισσότερες παλαιοδιαθηκικές προσφωνήσεις του Θεού και αντί αυτών συναντώνται οι εξής<ref>Τα αριθμητικά δεδομένα προέρχονται από την Πατερική ερμηνεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κάθε φορά που υπάρχει λόγοςτο βιβλίο: Larry Richards, γίνεται χρήση της ελληνικής απόδοσης ''Ο Ων'' ή ''ΚύριοςEvery Name of God in the Bible'', όπως φαίνεται από τα σχόλια των Πατέρων επάνω στο γνωστό εδάφιο της "αποκάλυψης του θείου ονόματος"Thomas Nelson, ''Εξ. 3:14''2001</ref>:
::* Επτά αναφορές με το ''"Κύριος ο Θεός σου'''Ο Ων''' δε εξαπέσταλκέν με, φησίν ο Μωυσής"('' (ΚλήμΜατθ. Αλεξ4:7.10, 22:37, ''ΣτρωμΜαρκ. 112:30, Λουκ.254:8.16612, 10:27'').
::*300 περίπου αναφορές με την ελληνική λέξη ''"Είπε γαρ κύριος προς Μωσήν· '''Ο Ων τούτο μοι εστίν το όνομα'''.Θεός"'' (Ωριγένους, ''Εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, 2.13στα τέσσερα ευαγγέλια.95'')
::*Άλλες 275 φορές, έχουμε τη χρήση του ''"Όταν γουν λέγη· Πατήρ''-'Εγώ ειμί ο Ων'Πατρός'', και το Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός, και όπου ποτέ λέγει η γραφή ο Θεός, ημείς αναγινώσκοντες ουδέν έτερον ή αυτήν (που για την άκατάληπτον αυτού ουσίαν."'' (Μ. Αθανασίου, ''Επιστολή περί Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί αναφορά στο Πρώτο πρόσωπο της εν Νικαία συνόδου, 26Αγίας Τριάδας).3'')
:*Οι περισσότερες αναφορές στο βιβλίο των ''Πράξεων'' γίνονται με το ''"Θεός"'' (163 φορές) και με το ''"Κύριος"'' (103 φορές) αν και υπάρχουν μερικές αναφορές που θυμίζουν την Π.Δ. όπως ''"Κύριος του ουρανού και της γης"'' (''17:24''), ''"Κύριος όλων"'' (''10:36''), ''"Δια τι μη είπενΘεός Αβραάμ, Εν μορφή Θεού γενόμενοςΙσαάκ, αλλΙακώβ"'' (' Υπάρχων; Ίσον εστί τούτο του ειπείν'3:13, 7:32''), 'Εγώ ειμί ο Ων'"Θεός των πατέρων ημών"''.(''3:13, 5:30, 22:14, 24:14'') και ''"Θεός της δόξης"'' (Ιωάννου Χρυσοστόμου, ''Εις την Προς Φιλιππησίους, 62.2237:2'').
κατά τον ίδιο τρόπο:*Στις επιστολές της Κ.Δ. οι αναφορές στον Θεό ποικίλουν. Γίνεται χρήση του ''"Αββά"'' (''Ρωμ. 8:15''), σημαντικά πρόσωπα ''"Κτίστης"'' (''Α' Πετρ. 4:5''), ''"Πατήρ της Εκκλησιαστικής παράδοσης όπως ο [[Κλήμης Αλεξανρείας]]δόξης"'' (''Εφεσ. 1:17''), ''"Πατήρ των φώτων"'' (''Ιακ. 1:7''), ο [[Ωριγένης]]''"Πατήρ των Οικτιρμών"'' (''Β' Κορ. 1:3''), ο [[Ευσέβιος Παμφίλου]]''"Νομοθέτης"'' (''Ιακ. 4:2''), ''"Θεός ο [[Επιφάνιος]] Επίσκοπος Σαλαμίνος και ο [[Θεοδώρητος Κύρου]]αόρατος"'' (''Κολ 1:15''), παραδίδουν τις μέχρι σήμερα ακολουθούμενες αποδόσεις του τετραγράμματου στα ελληνικά ως εξής''"Θεός Σωτήρας"'' (''Α' Τιμ 1:1'') κ.ά.
:* Στην ''Αποκάλυψη του Ιωάννη'Ιαουέ', ο Θεός περιγράφεται ως ''"ο ών καί ο ήν καί ο ερχόμενος"'' (' ως '1:4''), ''"Κύριος ό Θεός ο Ων και ο εσόμενοςΠαντοκράτωρ"'' (''4:8''), ''"Θεός ζων"''(''7:2''), ''"Θεός του ουρανού"'' (Κλήμ''11:13'') κ. Στρωματά. 5.6.34)
:* '''Ιαή''' ως '''Κύριος''' (ΩριγΕνδεικτική είναι η περίπτωση απόδοσης εδαφίων που στην Π.Δ. περιέχουν την λεγόμενη αποκάλυψη του ονόματος, η οποία, εντούτοις, γίνεται χωρίς το ''Εις Ψαλμούςτετραγράμματο'', 12.1104):
:* ''"Θεός του Αβραάμ, Θεός του Ισαάκ, Θεός του Ιακώβ'Ια'('' και Μαρκ. 12:26'''Ιαώ, ''Λουκ. 20:37' '). Με το ''Θεός''"επώνυμα εστί του ενός αποδίδει ο Μάρκος και αυτού Θεού"'ο Λουκάς τις παραθέσεις από το ''Εξ. 3:15'' (Ωριγ. Κατά ΚέλσΑπουσιάζει έτσι αυτούσια η επίκληση του εβραϊκού τετραγράμματου από την [[Καινή Διαθήκη]]. 6.32)
:* '''Ια''' ως '''Κύριος''' (Ευσεβ., ''Εις τους Ψαλμούς'', 24.65)====Στους Πατέρες της Εκκλησίας====
:* Την πάγια τακτική της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] να παραλείπει την αυτούσια εκφορά του τετραγράμματου στα εβραϊκά, ακολουθούν και οι [[Εκκλησιαστική Γραμματολογία|εκκλησιαστικοί συγγραφείς]] και [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κάθε φορά που υπάρχει λόγος, γίνεται χρήση της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|ελληνικής απόδοσης]]<ref>Βέλλας Βασίλειος, ''Θρησκευτικαί προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης'Ια', τόμ. Α', 2η έκδ., Αθήναι 1957, σελ. 73.</ref>, ''Ο Ων' ως 'ή ''Κύριος''' , όπως φαίνεται και από τα σχόλια των Πατέρων επάνω στο γνωστό εδάφιο της «αποκάλυψης του θείου ονόματος» (Επιφ., ''Κατά ΑιρέσΕξ. 3:14''. 2.86):
:* :''"'Ιαβέ''Ο Ων' ως '''''"ος ην και εστίν δε εξαπέσταλκέν με, φησίν ο αεί ΩνΜωυσής"''''' (ΕπιφΚλήμ. Αλεξ., ''Κατά ΑιρέσΣτρωμ. 1.25.166''). 2.86)
:* :''"Είπε γαρ κύριος προς Μωσήν· 'Ια''Ο Ων τούτο μοι εστίν το όνομα' ως '''Κύριος'."'' (Θεοδώρ.Ωριγένους, ''Εις τους Ψαλμούςτο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, 2.13.95'', 80).1980)
:* :''"Όταν γουν λέγη· 'Ιαβέ''' ως Εγώ ειμί ο Ων''', και το Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός, και όπου ποτέ λέγει η γραφή ο Ων'Θεός, ημείς αναγινώσκοντες ουδέν έτερον ή αυτήν την άκατάληπτον αυτού ουσίαν."'' (ΘεοδώρΜ.Αθανασίου, ''Ερωτήσεις εις τη ΓένεσινΕπιστολή περί της εν Νικαία συνόδου, 26.3'', 112).11-18)
Και στην Κ::''"Δια τι μη είπεν, Εν μορφή Θεού γενόμενος, αλλ' Υπάρχων; Ίσον εστί τούτο του ειπείν, '''Εγώ ειμί ο Ων'''.Δ. όμως"'' (Ιωάννου Χρυσοστόμου, είναι ενδεικτική η περίπτωση απόδοσης εδαφίων με ελληνικές λέξεις''Εις την Προς Φιλιππησίους, εδάφια που στην Π62.Δ223''). περιέχουν την λεγόμενη αποκάλυψη του ονόματος:
:''"Θεός του ΑβραάμΣημαντικά πρόσωπα της Εκκλησιαστικής παράδοσης όπως ο [[Κλήμης Αλεξανρείας]], Θεός του Ισαάκο [[Ωριγένης]], Θεός του Ιακώβ'' (''Μαρκ. 12:26''ο [[Ευσέβιος Παμφίλου]], ''Λουκ. 20:37''). Με το ''Θεός'' αποδίδει ο Μάρκος [[Επιφάνιος]] Επίσκοπος Σαλαμίνος και ο Λουκάς [[Θεοδώρητος Κύρου]], παραδίδουν τις παραθέσεις από το ''Εξ. 3αποδόσεις του τετραγράμματου στα ελληνικά ως εξής:15''.
Γενικά, στην Κ:* '''Ιαουέ''' ως '''''"ο Ων και ο εσόμενος"''''' (Κλήμ. Στρωματ. 5.Δ6. εκτός από λίγες περιπτώσεις, απουσιάζουν οι περισσότερες παλαιοδιαθηκικές προσφωνήσεις του Θεού και αντί αυτών συναντώνται οι εξής<ref>Τα αριθμητικά δεδομένα προέρχονται από το βιβλίο34) : Larry Richards, * '''Ιαή''' ως '''Κύριος''' (Ωριγ. ''Every Name of God in the BibleΕις Ψαλμούς'', Thomas Nelson, 2001</ref>:12.1104)
:* Επτά αναφορές με το '''Ια''' και '''Ιαώ''' '''''"επώνυμα εστί του ενός και αυτού Θεού"Κύριος ο Θεός σου''" (''Ματθ. 4:7.10, 22:37, Μαρκ' (Ωριγ. 12:30, ΛουκΚατά Κέλσ. 4:86.12, 10:27''32).
:*300 περίπου αναφορές με την ελληνική λέξη ''"Θεός"'Ια''' ως '''Κύριος''' (Ευσεβ., ''Εις τους Ψαλμούς'', στα τέσσερα ευαγγέλια24.65)
:*Άλλες 275 φορές, έχουμε τη χρήση του ''Πατήρ'Ια''' ως ''-'Κύριος'Πατρός'' (που για την Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί αναφορά στο Πρώτο πρόσωπο της Αγίας ΤριάδαςΕπιφ., ''Κατά Αιρέσ''. 2.86).
:*Οι περισσότερες αναφορές στο βιβλίο των ''Πράξεων'Ιαβέ' γίνονται με το ''"Θεός"ως '' (163 φορές) και με το ''"Κύριος"'' (103 φορές) αν και υπάρχουν μερικές αναφορές που θυμίζουν την Π.Δ. όπως ''"Κύριος του ουρανού ος ην και της γηςεστίν ο αεί Ων"'' (''17:24''), ''"Κύριος όλων"'' (''10:36'')Επιφ., ''"Θεός Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ"Κατά Αιρέσ'' (''3:13, 7:32''), ''"Θεός των πατέρων ημών"'' (''3:13, 5:30, 22:14, 24:14'') και ''"Θεός της δόξης"'' (''7:. 2''.86).
:*Στις επιστολές της Κ.Δ. οι αναφορές στον Θεό ποικίλουν. Γίνεται χρήση του ''"Αββά"'Ια' (''Ρωμ. 8:15ως ''), 'Κύριος'"Κτίστης"'' (''Α' ΠετρΘεοδώρ. 4:5''), ''"Πατήρ της δόξης"'' (Εις τους Ψαλμούς''Εφεσ. 1:17''), ''"Πατήρ των φώτων"'' (''Ιακ80. 1:7''1980), ''"Πατήρ των Οικτιρμών"'' (''Β' Κορ. 1:3''), ''"Νομοθέτης"'' (''Ιακ. 4:2''), ''"Θεός ο αόρατος"'' (''Κολ 1:15''), ''"Θεός Σωτήρας"'' (''Α' Τιμ 1:1'') κ.ά.
:*Στην ''Αποκάλυψη του Ιωάννη'Ιαβέ', ο Θεός περιγράφεται ως ''"ο ών καί ο ήν καί ο ερχόμενος"ως '' (''1:4''), 'ο Ων'"Κύριος ό Θεός ο Παντοκράτωρ"'' (''4:8'')Θεοδώρ., ''"Θεός ζων"'' (''7:2Ερωτήσεις εις τη Γένεσιν''), ''"Θεός του ουρανού"'' (''112.11:13''-18) κ.ά.
Απουσιάζει έτσι η επίκληση του ονόματος Σύμφωνα με τον καθ. Παν. Μπρατσιώτη ''"το όνομα Jahve...καλείται παρά τοις παλαιοίς εκκλησιαστικοίς συγγραφεύσι και οίον παραμένει και ελληνιστί ήδη επί Θεοδωρήτου και Επιφανίου, μεταγραφόμενον ως «Ιαβέ». Παρά δε τω Κλήμεντι τω Αλεξανδρεί φέρεται μεταγεγραμμένον ως «Ίαουέ»"''<ref>Παρατίθεται στο Φούντας Ιερεμίας,''Έξοδος'', ό.π., σελ. 334.</ref>. Όπως ειπώθηκε, οι ερμηνείες που σχετίζονται με το ''τετραγράμματο''Γιαχβέείναι ότι δεν εκφράζει απλώς ένα όνομα, αλλά δηλώνει '' από "αποφυγήν να ονομάση τον Θεόν ή...την [[Καινή Διαθήκη]]έννοιαν του είναι, του υπάρχοντος"''<ref>Βέλλας, ό.π., σελ. 74.</ref>.
===Το πλήθος των θείων ονομάτων===
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης