Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
Ο όρος '''{{πολυτονικόΣτον [[Χριστιανισμός|εὐαγγέλιον}}''' ή Χριστιανισμός]], η λέξη '''ευαγγέλιοΕυαγγέλιο''' σημαίνει "καλά νέα", "χαρμόσυνη είδηση", "χαρούμενη αγγελία"και αναφέρεται κυρίως, στο καθένα από τα τέσσερα πρώτα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο ευαγγελιστής [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]], ο ευαγγελιστής [[Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον|Μάρκος]], ο ευαγγελιστής [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] και ο ευαγγελιστής [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ιωάννης]]. Τα βιβλία αυτά, διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής, και του θανάτου του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]], και εκθέτουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας Του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]].
Στη [[Χριστιανισμός|χριστιανική]] Εκκλησία ο όρος ''Ευαγγέλιο'' χαρακτηρίζει τα τέσσερα πρώτα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]], ο [[Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον|Μάρκος]], ο [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] και ο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ιωάννης]] και διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής και του θανάτου του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]], εκθέτουν το περιεχόμενο του κηρύγματός του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]].
καμία σύνοψη επεξεργασίας
==Χρήση του όρου==
Η ονομασία του φιλολογικού αυτού είδους προέρχεται από μια λέξη του αρχαίου ελληνικού κόσμου που πήρε νέο περιεχόμενο στο χριστιανισμό. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, η λέξη ''"ευαγγέλιο"'' που τη συναντάμε από τον 8ο αιώνα π.Χ. στα έπη του [[Όμηρος|Ομήρου]]<ref>Στην ''ξ ραψωδία'' της ''Οδύσσειας'' (στίχοι 152 και 166) αναφερεται «{{πολυτονικό|ἀλλ' ἐγὼ οὐκ αὔτως μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ, ὡς νεῖται Ὀδυσεύς· '''εὐαγγέλιον''' δέ μοι ἔστω αὐτίκ', ἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ' ἵκηται ... τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· ὦ γέρον, οὔτ' ἄρ' ἐγὼν '''εὐαγγέλιον''' τόδε τείσω οὔτ' Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται}}».</ref>, έχει την έννοια της χαρμόσυνης αγγελίας κάποιας νίκης ή της αμοιβής που παίρνει ο κομιστής της αγγελίας ή και της θυσίας που προσφέρεται στους θεούς για τη χαρμόσυνη είδηση της νίκης. Μεταγενέστερα, στην [[Λατρεία του αυτοκράτορα|αυτοκρατορική λατρεία]] των ελληνορωμαϊκών χρόνων, η [[Γεννέθλια|μέρα της γέννησης]] του αυτοκράτορα θεωρείται ''"ευαγγέλιο"''.
