Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Φιλοσοφία

68 bytes προστέθηκαν, 19:51, 14 Ιουνίου 2008
μ
Ιστορία
====Ο Αριστοτέλης====
Ο Αριστοτέλης<ref>Στάγειρα Χαλκιδικής 384 π.Χ. – Χαλκίδα 322 π.Χ..</ref> υπήρξε μαθητής του Πλάτωνα και το πλέον πολυσύνθετο και συστηματικότερο πνεύμα της αρχαιότητας. Υπήρξε μεταφυσικός, φυσιοδίφης, θεωρητικός της τέχνης, θεμελιωτής της λογικής, καθώς και ηθικός και πολιτικός στοχαστής. Οι δυσκολίες που συναντούσε η κατά τη γνώμη του ''λογικά αδύνατη'' θεωρία του Πλάτωνα, έπεισαν τον Αριστοτέλη ότι η αληθινή πραγματικότητα δεν μπορεί να υφίσταται έξω από τα αισθητά πράγματα, στον κόσμο των ''ιδεών'', αλλά είναι ενσωματωμένη στα πράγματα που παρατηρούμε γύρω μας με τις αισθήσεις μας. Διέκρινε την ''ουσία'' (το βασικό χαρακτηριστικό ενός πράγματος) και τα ''συμβεβηκότα'' (δευτερεύουσες ιδιότητες που η μεταβολή τους δεν επηρεάζει την ύπαρξή του<ref>Για παράδειγμα, ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος άσχετα με το φύλο του, το ύψος του, το χρώμα των μαλλιών του και άλλα χαρακτηριστικά που ''συμπτωματικά συνέβη'' να έχει (συμβεβηκότα).</ref>). Για τον Αριστοτέλη, η δυνατότητα ενός πράγματος να υπάρχει όπως υπάρχει δεν οφείλεται σε κάτι έξω από αυτό, σε κάποια αντίστοιχη προς αυτό ''ιδέα'' (όπως ισχυρίστηκε ο Πλάτωνας), αλλά υπαγορεύεται από την ουσία του, από το συγκεκριμένο εκείνο χαρακτηριστικό που το κάνει να είναι αυτό που είναι. Κατά συνέπεια, η πραγματικότητα ενυπάρχει στον αισθητό κόσμο, η ''ουσία'' όμως του πράγματος δεν προϋπάρχει, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας ''τεσσάρων αιτιών'': της ''ύλης'', της ''μορφής'', της ''ενέργειας'' και του ''σκοπού''. Μετά από τη διαδικασία αυτή, το πράγμα αποκτά την ''εντελέχεια'' δηλ. φτάνει στον ανώτερο βαθμό ανάπτυξής του. Στα φυσικά όντα (ζώα, φυτά), που δεν γίνονται από ανθρώπινη τέχνη, o ''σκοπός'' ταυτίζεται με τη ''μορφή'': κινούνται απλώς για να φτάσουν στην πλήρη μορφή τους που είναι προκαθορισμένη και αξεπέραστη. Δεν υπάρχει κινούσα αιτία στη διαδικασία αυτή, αλλά μόνο η έλξη της τελειότητας του ''τέλειου όντος''. Ο Αριστοτέλης είχε μια τελολογική αντίληψη για τον κόσμο. Πίστευε ότι κάθε γεγονός υπαγορεύεται από ένα τέλος (σκοπό). Έτσι, για να εξηγήσουμε κάτι, χρειάζεται να ξέρουμε το σκοπό του. Στην ηθική του διδασκαλία, ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι ο σκοπός κάθε ανθρώπινης πράξης προσδιορίζεται από την αναζήτηση της ευδαιμονίας, η οποία απορρέει από την ικανοποίηση του νου, χωρίς όμως να απορρίπτει μια ελεγχόμενη ικανοποίηση των φυσικών επιθυμιών.
 
===Στωικοί - Επικούρειοι - Σκεπτικοί===
==Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και Χριστιανισμός==
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης