12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Στην Καινή Διαθήκη
Ο Απόστολος Πέτρος ανασηματοδοτεί τη έννοια αρετή συνταυτίζοντάς την με την έννοια της τελειότητας:
:«''Υμείς δε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν, όπως '''ς τας αρετάς''' εξαγγείλητε '''του''' εκ σκότους υμάς καλέσαντος εις το θαυμαστόν αυτού φως''»<ref>Α΄ Πέτρου Β΄,9</ref>
Ο ίδιος αναφέρει πως η αρετή είναι επακολούθημα πίστεως<ref>B΄ Πέτρου Α΄,5</ref>. Ο Απόστολος Παύλος από τη πλευρλα του τονίζεται πως οι τρείς μεγαλύτερες αρετές είναι η πίστη, η ελπίδα , αγάπη, με μέγιστη των τριών την αγάπη<ref>A΄ Κορινθίους ΙΓ΄,13</ref>, ενώ τονίζεται πως η ταπείνωση είναι ο ασφαλής δρόμος για την εν Χριστώ σωτηρία<ref>Πράξεις των αποστόλων Κ΄,9 - Εφεσίους Δ΄,2 - Ματθαίον ΙΗ΄ 4 - Ιακώβου Δ΄,10</ref>. Η δίψα και η πείνα για διακιοσύνη, καθαρότητα καρδιάς, ειρήνη αναφέρονται στους Μακαρισμούς<ref>Ματθαίος Ι΄,22</ref>, όπως και η δικαιοσύνη, η ευσέβεια, η υπομονή, αλλά και η πραότητα. Στόχος η ομοίωση και η τελείωση κατά το παράδειγμα του Πατρός<ref>Ματθαίος Ε΄,48</ref>.
