12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Η μαρτυρία των βαθμών της ιεροσύνης στην Καινή Διαθήκη
Για το θεσμό του [[Διάκονος|διακόνου]] μας παρέχονται αρκετές αποδείξεις στις [[Πράξεις των Αποστόλων]], όταν επτά διάκονοι εξελέγησαν ενώπιον των αποστόλων. Σύμφωνα με τη βιβλική περιγραφή οι χείρες αυτών επετέθησαν επί την κεφαλή τους, μετά από προσευχή<ref>Πράξεις των Αποστόλων 6, 6 «''οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας.''»</ref>. Το αξίωμα του πρεσβυτέρου επίσης αναφέρεται στις Πράξεις, το οποίο σαφώς και δεν αναφέρεται σε ηλικιακά πρεσβυτέρους, αλλά σε φέροντες εκκλησιαστικό αξίωμα<ref>Π. Τρεμπέλας, ενθ.αν., 294</ref>. Χαρακτηριστική είναι επίσης η περιγραφή των Πράξεων κατά την οποία [[Απόστολος Παύλος|Παύλος]] και [[Απόστολος Βαρνάβας|Βαρνάβας]], κατά την πρώτη αποστολική περιοδεία στα ''Λύστρα'', το ''Ικόνιο'' και την ''Αντιόχεια'' χειροτόνησαν ''"κατ'εκκλησίαν πρεσβυτέρους"''<ref>Πράξεις 14, 23 «''χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίαν καὶ προσευξάμενοι μετὰ νηστειῶν παρέθεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, εἰς ὃν πεπιστεύκασι''»</ref>.
Το επισκοπικό αξίωμα δεν είχε την έννοια ακόμα που απέκτησε λίγα χρόνια αργότερα, καθότι υπήρχαν οι [[Απόστολοι]]<ref>Π. Τρεμπέλας, ενθ.αν., σελ. 295</ref>. Ο θεσμός του επισκόπου θα διακριθεί, από την εποχή που άρχισαν να εκλείπουν οι Απόστολοι, όπως διαφαίνεται από τις επιστολές του [[Ιγνάτιος ο Θεοφόρος|Ιγνατίου του Θεοφόρου]]<ref>Π. Τρεμπέλας, ενθ.αν. 290</ref>. Μέσα στην [[Καινή Διαθήκη]] οι πρεσβύτεροι, όπως παρατηρούμε από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, καλούνται και επίσκοποι. Χαρακτηριστικές Σημαντικές είναι αναφορές γίνονται για προς τους Εφεσίους και Φιλιππησίους πρεσβυτέρους<ref>Π. Τρεμπέλας, ενθ.αν., σελ. 295</ref>. Στην περίπτωση μάλιστα των Φιλιππησίων, ανακαλεί μόνο δύο θεσμούς, αυτόν του επισκόπου και του διακόνου.
Σε αυτό το σημείο όμως θα πρέπει να τονιστεί με έμφαση πως πέραν των προ λεγομένων προλεγομένων θεσμών, υπήρξε και ακόμα ένας εκκλησιαστικός θεσμός ο οποίος αποκλήθηκε [[Τάξη των Προφητών]]. Είναι φανερό μέσα από την Καινοδιαθηκική γραμματεία, πως οι ιδιαίτεροι συνεργάτες των Αποστόλων, όπως ο [[Τίτος]] και ο [[Τιμόθεος]] είχαν μείζονα εξουσία σε σχέση με τον τοπικό κλήρο. Δε διαφαίνεται να κατέχουν Αποστολική δικαιοδοσία, αλλά δικαιούντο να εγκαθιστούν πρεσβυτέρους κατά πόλεις, να χειροτονούν<ref>Ά Κορινθίους 12,28-31</ref> και να εκπροσωπούν του αποστόλους<ref>Πράξεις 15, 22, 32 «''32 ᾿Ιούδας τε καὶ Σίλας, καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες, διὰ λόγου πολλοῦ παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν. 33 ποιήσαντες δὲ χρόνον ἀπελύθησαν μετ᾿ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους. 34 ἔδοξε δὲ τῷ Σίλᾳ ἐπιμεῖναι αὐτοῦ.''»</ref>. Διαφαίνεται εξ αυτού του λόγου, πως ενώ ο Απόστολος Παύλος ήταν ήδη εν ζωή, είχε δημιουργηθεί η τρίτη τάξη ιεροσύνης<ref>Π> . Τρεμπέλας, ενθ.αν., 295</ref>.
Τέλος πρέπει να αναφερθεί πως ο όρος ιερέας (secredos) για πρώτη φορά αναφέρεται από τον Τερτυλλιανό<ref>Epist. 58 M. L. 3, 1005</ref>, δανειζόμενος από τον οικείο ειδωλολατρικό χώρο<ref>Παναγιώτης Τρεμπέλας, Δογματική Γ΄, σελίδα 289</ref>. Στην ανατολή ο όρος ιερέας διδόταν μόνο στον επίσκοπο κατά τους πρώτους αιώνες, αλλά μετά τον τέταρτο επικράτησε για όλες τις βαθμίδες, με αποτέλεσμα ο επίσκοπος να αποκαλείται αρχιερέας<ref>Π. Τρεμπέλας, ενθ.αν.</ref>.
