Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αθηναγόρας ο Αθηναίος

35 bytes προστέθηκαν, 10:05, 23 Δεκεμβρίου 2008
μ
Γενικά
Σήμερα τα μοναδικά γνωστά έργα του Αθηναγόρα είναι τα δύο σωζόμενα έργα αυτού ''"Πρεσβεία περί Χριστιανών"'' και ''"Περί Αναστάσεως Νεκρών"''. Η χειρόγραφη παράδοση αυτών εξ αρχής υπήρξε φτωχή και σήμερα διασώζονται μόνο μέσω του κώδικα ''Paris.Gr 451'', γραφέντος το 914 υπό τον Βαάνους ύστερα από εντολή του [[Αρέθας Καισαρείας|Αρέθα Καισαρείας]]<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 575</ref>. Η γνώση ότι τα δύο συγγράμματα ανήκουν στον Αθηναγόρα είτε προήλθε από την αντιγραφή άλλου κώδικος που τον κατονόμαζε, είτε από την παράθεση χωρίου εκ της απολογίας του Αθηναγόρα από τον [[Μεθόδιος Ολύμπου|Μεθόδιο Ολύμπου]] με τη σαφή ένδειξη ότι προήλθε από τον εν λόγο απολογητή<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 575</ref>.
Μέσα από τα έργα του Αθηναγόρα αμέσως διακρίνεται η εξαιρετική του μόρφωση και η φιλοσοφική του κατάρτιση. Γι αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως ''"χριστιανός φιλόσοφος"''<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 271</ref>. Ο Αθηναγόρας διέθετε πλούσιο λογοτεχνικό τάλαντο, με ακριβή και καθαρή έκφραση και έντονο γλωσσικό αισθητήριο<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 272</ref>. Το έργο του στην ουσία είναι περισσότερο φιλοσοφικό παρά θεολογικό<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 272</ref>. Προχωρεί με στόχο να αποδείξει την αλήθεια με λογικά επιχειρήματα τόσο περί της υπάρξεως του [[Αγία Τριάδα|Θεού]], όσο και περί [[Ανάσταση|Αναστάσεως]]. Δε στέκεται ιδιαίτερα σε μία βιβλική θεμελίωση των απόψεών του, είτε διότι θέλησε να δείξει την ορθότητα της πίστεώς του με επιχειρήματα που δεν αμφισβητούσαν οι κατήγοροι της εκκλησίας, είτε λόγω των απόψεών του περί αληθείας (ο Αθηναγόρας πίστευε πως η εν Χριστώ αλήθεια προκύπτει από τη έλξη του Θεού στον άνθρωποκαι τη θεοπνευστία)<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 272</ref>. Κατά μια άλλη αιτία διότι πιστεύει πως αν κατορθώσει να δείξει στενή σχέση φιλοσοφίας και εκκλησίας θα επιτύχει ευνοϊκότερη μεταχείριση για τους χριστιανούς όπως οι φιλόσοφοι<ref>Νικ. Τζιράκης, Απολογητές, σελίδα 100</ref>. Απουσιάζουν τα μεγάλα προβλήματα της θεολογίας της εποχής και οι αναφορές στο πρόσωπο του Χριστού, που προφανώς και εμφαίνουν και τα κύρια αίτια σιωπής του έργου του από τους ανθρώπους της εποχής του καθώς των μεταγενεστέρων ερευνητών<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 274</ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 583</ref>. Τέλος παρατηρούμε πως ο Αθηναγόρας είναι αρκετά εκλεκτικός στα συγγράμματά του. Στόχο είχε να αποδείξει πως ο χριστιανισμός αποτελούσε συνέχεια του αρχαίου κόσμου και πως η αλήθειά του ήταν τελείωση της προσπάθειας των αρχαίων φιλοσόφων<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 274</ref>. Η στάση του απέναντι στη φιλοσοφία είναι διαλλακτική, διαλλακτικότερη από τον [[Ιουστίνος ο Μάρτυς|Ιουστίνο]], αν και αυτή η τόσο φιλική στάση, όπως η αντίστοιχα η ακραία του [[Τατιανός ο Σύρος|Τατιανού]], δε βρήκε παρά λίγους μιμητές στην εκκλησιαστική παράδοση<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 275</ref>.
===Πρεσβεία περί χριστιανών===
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης