Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αθηναγόρας ο Αθηναίος

5.148 bytes προστέθηκαν, 22:03, 21 Δεκεμβρίου 2008
Πρεσβεία περί χριστιανών
===Πρεσβεία περί χριστιανών===
 
Η απολογία ''"Πρεσβεία περί Χριστιανών"'' είναι το έργο που συνέγραψε ο Αθηναγόρας προς το ''Μάρκο Αυρήλιο'' και τον γιο του ''Κόμοδο'', όπως λαμβάνουμε από προσφώνηση του έργου<ref>Πρεσβεία περί χριστιανών 18 και 37</ref>. Συνεκτιμώντας το στοιχείο αυτό και πως ο Κόμμοδος υπήρξε συναυκράτορας με τον πατέρα του ''Μάρκο Αυρήλιο'' μεταξύ 176 και 180, η πραγματεία λογικά παραδόθηκε μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 575</ref> και ίσως το 177 από την πληροφορία που λαμβάνουμε<ref>Πρεσβεία περί χριστιανών 1</ref> περί νόμου κατά των χριστιανών, που με βάση κάποιες ασαφείς πηγές συνέβη συνέβη τότε<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 575</ref>. Η απολογία παραδόθηκε στον αυτοκράτορα, πιθανώς αυτοπροσώπως από τον ίδιο τον Αθηναγόρα<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 575</ref>.
 
Το έργο αποκαλείται πρεσβεία και με βάση το περιεχόμενό του, όντως είναι. Σκοπός του συγγραφέα δεν είναι να επιτεθεί αλλά να απολογηθεί κατά κακοδοξιών που προσάπτονται στους χριστιανούς και να παρακαλέσει για δικαιοσύνη και ισονομία προς τους χριστιανούς. Γραμμένη με ύφος λαμπρό και λογοτεχνικό, με συνέπεια, μεθοδικότητα και ευγένεια θεωρείται η καλύτερη διασωθείσα απολογία του β΄ αιώνος<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 577</ref>. Η απολογία ξεκινά με τον Αθηναγόρα να παραπονείται για τη συμπεριφορά του ρωμαϊκού κράτους απέναντι στους χριστιανούς, καθότι όλες οι θρησκείες στην αυτοκρατορία έχουν το δικαίωμα να τελούν ελεύθερα την πίστη τους, όχι όμως και οι χριστιανοί. Απορεί γιατί διώκονται χωρίς να τελούν αξιόποινες πράξεις και διερωτάται γιατί διώκονται για την πίστη τους και όχι οι φιλόσοφοι<ref>Πρεσβεία... 2</ref>. Στην κατηγορία περί αθεΐας, βρίσκει ευκαιρία να διακηρύξει το χριστιανικό μονοθεϊσμό λέγοντας χαρακτηριστικά πως η πίστη σε ένα Θεό δεν είναι διαφορετική από την πίστη των φιλοσόφων και των ποιητών από τον ''Ευρυπίδη'' μέχρι και τους ''Στωικούς''. Καταλήγει δε πως η μαρτυρία αυτών δεν είναι σαφής και βέβαιη όπως η μαρτυρία των προφητών οι ποίοι μιλούσαν με θεία έμπνευση. Έτσι οι χριστιανοί δεν πιστεύουν στην [[Κτιστό|κτίση]], αλλά τον Κτίστη αυτής καθώς και πως αντί να μισούν προτιμούν να αγαπούν. Στην κατηγορία περί ηθικών παραπτωμάτων, όπως οιδιπόδειων μίξεων και θυέστειων δείπνων αντιπαραβάλει τα πιστεύω της χριστιανικής κοινότητας όπως την εγκράτεια, την παρθενία, πως ο δεύτερος γάμος θεωρείται "ευπρεπής μοιχεία" και πως οι χριστιανοί συνευρίσκονται ερωτικώς μόνο για λόγους παιδοποιίας. Επειδή μάλιστα έχουν ως σκοπό την αιώνια ζωή καταφρονούν τα αγαθά αυτού του κόσμου. Τέλος κλείνει με τη παράκληση να αποδεχτούν οι αυτοκράτορες το αίτημα για δικαιοσύνη και ισονομία στους χριστιανούς.
 
Πρέπει εδώ να πούμε πως ο Μεθόδιος Ολύμπου στη γραμματεία του χρησιμοποιεί χωρίο από το εν λόγω κείμενο, ενώ ο [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Μέγας Αθανάσιος]] αργότερα χρησιμοποίησε σιωπηρώς επιχειρήματα στην πραγματεία του ''"Κατά Ειδώλων"''<ref>Κεφάλαια 36 και 37</ref>.
===Περί Αναστάσεως Νεκρών===
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης