Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
Ψυχή
,→Σύνοψη διαφορών στη διδασκαλία περί ψυχής ανάμεσα στην αρχαιοελληνική Φιλοσοφία και την Ορθόδοξη Θεολογία
!'''Ορθόδοξη Θεολογία'''
|-
|align="left"|Σύμφωνα με την φιλοσοφία, καταρχάς, η διάκριση ''γενητού''-''αγένητου'', δεν εισάγει καμμία έννοια δημιουργίας<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας'', Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 197.</ref>, κι αυτό γιατί ''"το γενητό και το αγένητο...είναι αδημιούργητα, δηλαδή άκτιστα...Χαρακτηριστική διαφορά μεταξύ γενητού και αγενήτου, η οποία θεμελιώνει...διαρχία, είναι η διάκριση μεταξύ υλικού και ιδεατού, αισθητού και νοητού. Επομένως γενητό είναι μονάχα το υλικό και αισθητό"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Α', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 146.</ref>. Κατά συνέπεια, η διάκριση Η μεταξύ τους διαφορά έγκειται στο ότι το ''γενητούγενητό''-, που είναι αισθητό, υλικό και ορατό, είναι μεταβαλλόμενο και θνητό ενώ, το αγένητο, που είναι νοητό, ιδεατό και αόρατο είναι ''αγένητου"άφθαρτο, αμετάβλητο...και αθάνατο"'', δεν εισάγει καμμία έννοια δημιουργίας<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας'', Βάνιαςό.π..</ref>. Αυτή η ''"διάκριση μεταξύ υλικού και ιδεατού, Θεσσαλονίκη 1994αισθητού και νοητού"'' είναι που ''"θεμελιώνει...διαρχία"'' στο φιλοσοφικό σύστημα<ref>Ματσούκας, σελ''Δογματική... 197'', Α', στο ίδιο.</ref>.
|align="left"|Σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία, το αγένητο ή ''άκτιστο'', δηλ. ο Θεός, είναι ο μόνος αδημιούργητος, ενώ το γενητό ή κτιστό (η κτίση) είναι δημιούργημα. Η ''κτίση'', σε καμμία περίπτωση δεν προϋπάρχει, όπως ο Θεός, αλλά δημιουργείται ''εκ του μη όντος'' (δηλ. όχι από την ίδια ουσία με το Θεό) από την θέληση του άκτιστου Θεού<ref>''"Η γαρ κτίσις...ουκ εκ της του Θεού ουσίας, εκ δε του μη όντος εις το είναι βουλήσει και δυνάμει αυτού παρήχθη"'' (Ιωάννου Δαμασκηνού, ''Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως'', PG 94,812C).</ref><ref>''"Το μη ον της πατερικής θεολογίας δεν είναι η αυθύπαρκτη άμορφη υλική πραγματικότητα...Όλη η κτίση είναι μη ον...ετερούσιο προς το ον...τον Θεό, τον μόνο άυλο και άκτιστο...και συνεχώς έχει ανάγκη να παίρνει από το ον το είναι, τη ζωή, το λόγο, τη θέωση"'' (Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Β', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 215).</ref>.
|-