12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ονομασία και ιστορικό
==Ονομασία και ιστορικό==
Το όνομα της αιρέσεως αυτής για πρώτη φορά απαντά στην [[Αποκάλυψη του Ιωάννη|Αποκάλυψη του Ιωάννου]] (''2,6 κ.εξ.''), συνάμα με το όνομα Βαλααμίτες (''2, 14''). Στο ιερό κείμενο γίνεται μνεία πως ο [[Άγγελος]] της Αποκάλυψης μισεί τα έργα των Νικολαϊτών, ενώ χαρακτηρίζονται και ως ''"βαθέα του Σατανά"'' (''2,24''). Επίσης μία ακόμα αναφορά βρίσκουμε στην [[επιστολή Ιούδα]] (κεφ. 11). Για Πηγές περί Νικολαϊτών ανευρίσκουμε αρκετές και σε αρχαίους συγγραφείς, αλλά σε αυτές δίδεται έμφαση στο ηθικό και μόνο μέρος της αίρεσης με αποτέλεσμα για τη διδασκαλία τους όμως δε να γνωρίζουμε ιδιαίτερα λίγα πράγματα, πλην του ότι . Αυτά αφορούν το σύστημα της ηθικής των νικολαϊτών, τους το οποίο είχε βάση του είχε το ''"δειν παραχρήσθαι τη σαρκί"'', το οποίο το απέδιδαν στο Νικόλαο. Στη φράση αυτή έδιναν την έννοια της ακολασίας, ενώ κατά τον Κλήμη Αλεξανδρείας η φράση αυτή είχε το νόημα της εγκράτειας και της καταστολής των παθών<ref>Κλήμης ΑΛεξανδρείαςΑλεξανδρείας, Στρωματείς 2, 20</ref>.
Εν αρχή πρέπει να τονιστεί πως το όνομα Βαλααμίτες τους αποδόθηκε εκ του ονόματος του μεσοποταμίτη μάντη Βαλαάμ, ο οποίος συμβούλεψε τις Μωαβίτιδες να παρασύρουν τους Ισραηλίτες σε ακολασία (''[[Αριθμοί]] 24, 14. 25, 1 κ.εξ.''). Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως και οι ακόλουθοι του μάντη έζησαν έκλυτο βίο και έτσι γίνεται εμφανές πως με τον τρόπο αυτό ο συγγραφέας σκοπό κάνει να διαφανεί η ηθική τους συμπεριφορά. Το όνομα Νικολαΐτες, είναι το όνομα με το οποίο αυτοαποκαλούνταν, καθώς σύμφωνα με τον [[Επιφάνιος Σαλαμίνας|Επιφάνιο]], ισχυρίζονταν πως προέρχονταν από έναν εκ των επτά [[Διάκονος|διακόνων]], το Νικόλαο. Σύμφωνα με την παράδοση αυτή, ο Νικόλαος έχοντας όμορφη γυναίκα αρχικά επιδόθηκε σε ισχυρή άσκηση, αλλά τελικώς απέτυχε και παρασύρθηκε στη λαγνεία, με αποτέλεσμα να παραδώσει και τη γυναίκα του στις βουλές της κοινότητας. Έτσι διακήρυξε πως η σεξουαλική συμπεριφορά είναι ηθικώς αδιάφορη, μάλλον δε, βοηθά σε επίτευξη υψηλότερου πνευματικού βίου<ref>Επιφάνιος, Πανάριον 25</ref>. Η ιστορία αυτή σήμερα γνωρίζουμε πως κατά βάση είναι πλαστή και δημιουργήθηκε με κύριο στόχο να δοθεί κύρος στον τρόπο συμπεριφοράς τους. Υπάρχουν επίσης συγγραφείς οι οποίοι βεβαίωσαν ότι ο Νικόλαος, ουδέποτε παρασύρθηκε από τις σαρκικές ηδονές<ref>Κλήμης Αλεξανδρείας, Στρωματείς,2, 118,3 κ.ε.</ref>, δεχόμενοι όμως πως ο Νικόλαος πράγματι προσέφερε τη γυναίκα του στους Αποστόλους, οι οποίοι αφενός δεν εδέχθησαν, αφετέρου το έπραξε για να αποκόψει το πάθος της αντιζηλίας που είχε. Γενικά όμως η παράδοση περί Νικολάου διακόνου, θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως μεταγενέστερη και πλαστή<ref>ΘΗΕ, ο.π., σελ. 509</ref><ref>Κ. Σκουτέρης, ο.π., σελ. 284</ref>. Σύμφωνα μάλιστα με το Βασίλειο Στεφανίδη, το όνομα Βαλαάμ, αποδιδόταν στα Ελληνικά με το όνομα Νικόλαος και γι αυτό το λόγο αποκλήθηκαν Νικολαΐτες<ref>Βασίλειος Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, σελ. 62</ref>.